Ik had het eerder al over wat je nodig hebt om te schrijven maar daarmee alleen red je het niet. Je hebt ook een plek nodig om te schrijven. En die plek is voor elke schrijver anders. Een ontdekkingstocht lang idyllische en minder idyllische schrijfplekken…

Ideale schrijfplek

Ik zie ze zo voor me, mijn ideale schrijfplek. In sommige kasteeltjes kom je er al eens voorbij. Op één van de hogere verdiepingen staat een klassiek houten bureau, omringd door volle boekenkasten, in een niet al te grote ruimte. Er is één raam met zicht op groen waar je van kan genieten in een comfortabele stoel. Daarnaast bevindt zich nog een extra zetel waarin je languit kan gaan liggen.

Helaas wonen de meeste schrijvers niet in kasteeltjes. En ik al helemaal niet. Mijn schrijfplek ziet er dan ook helemaal anders uit. De eerste plek is aan de eettafel. Dat is niet de meest ergonomische plek maar aangezien ik daar de dag start met een kop koffie, de vlotst bereikbare. Het feit dat de kachel in de buurt is, is een plusje. We hebben namelijk ook een bureau met ergonomische bureaustoel maar die ligt op te verre afstand van de kachel en dan krijg ik koude vingers. De zetel is mijn tweede favoriet. Niets zo gezellig als onder een dekentje met laptop op schoot een paar woorden op een wit papier te schrijven. Ten slotte wacht ik vol ongeduld op de lente want dan kan ik mijn derde favoriete plek activeren: buiten in de zon. 

Andere mogelijkheden?

Schrijven zou ook kunnen buiten het comfort van de eigen woning. Sommige schrijvers gaan op café of hipper, in een koffiehuis. Er is natuurlijk nog de bibliotheek, the place to be voor boekenliefhebbers. En er zijn zelfs schrijvers die een apart huisje hebben, een eigen omgebouwd tuinhuis in gebruik nemen om te schrijven of die in een hotelkamer gaan zitten. De bedoeling van zo’n ‘externe’ plek is vaak dubbel. Enerzijds ben je niet zo snel afgeleid omdat je weg bent van je thuisomgeving. Anderzijds is het een trigger om aan het werk te gaan. Dat is nuttig voor fulltime schrijvers. Door ergens naar toe te gaan, voelt het als ‘naar het werk gaan’ waardoor het schrijven vlotter loopt. Zelf blijf ik dus vooral in mijn eigen omgeving. De enige keren dat ik buiten het eigen huis schrijf zijn lange trein- of vliegreizen maar die komen nu ook niet iedere week voor.

Bekende schrijvers

We leren alles van bekende schrijvers dus ik was benieuwd naar hun schrijfplekken. Uit mijn “research” kwamen een een aantal interessante plekken aan bod:

• Charles Dickens had zijn eigen bureau en stoel. Dat klinkt nogal gewoontjes maar als je weet dat hij beide meenam als hij op reis ging, wordt het ineens iets minder gewoon…
• Virginia Woolf schreef in een berging in de kelder wat dan weer nogal donker klinkt. Ze had er gelukkig wel een comfortabele armstoel. 
• Agatha Christie schreef in haar bad terwijl ze appels at (geen idee hoe je dan schrijft maar blijkbaar werkte het voor haar).
• Edith Wharton schrijft haar verhalen in bed. Ze schrijft bovendien met de hand en tikt ze dan later uit aan haar bureau (mijn pols doet al pijn als ik eraan denk).
• Stephen King schreef zijn eerste boek in het waskot waar ze een bureau tussen wasmachine en droogkast hadden gezet. Daarna had hij zijn eigen bureau maar voor hem is het vooral belangrijk dat hij de deur kan dicht doen als hij schrijft en dat kon al in het waskot.
• E.B. White schreef gewoon in de living terwijl de rest van de familie lawaai maakte rondom hem. In tegenstelling tot veel anderen heeft
• Mark Twain had een studeerkamer, speciaal gebouwd apart van zijn huis.
• J.K. Rowling schreef Harry Potter in de trein en in een café.
• George Orwell (zie blog van 6 maart) schreef op een afgelegen eiland in Schotland. Door ziekte schreef hij veel op bed.

Ik hou het voorlopig op mijn eettafel en mijn zetel onder een dekentje. Dit in afwachting van dat kasteel uiteraard…

Bronnen: