Info boek

Titel: ICONEN
Auteur: ERIK VLAMINCK
Verschijningsdatum: 16 februari 2023
Uitgeverij: Vrijdag
160 Pagina’s

Korte samenvatting

Het is augustus 1975. De moeder van broeder Medard is ziek en de artsen raden hem aan om zoveel mogelijk tegen haar te praten. Zelfs na haar dood blijft hij haar alles vertellen over zijn avonturen in de psychiatrische instelling waar hij werkt als boekhouder. Daarbij heeft hij het over de beangstigende patiënten, de vervelende families en de collega’s die durven de werking van de instelling in vraag te stellen. 

Beste zin

“Vroeger, bij ons thuis, hebben tot uw grote spijt nooit een kerstboom gehad.
‘Bomen moeten buiten staan, dan kunnen de honden er tegen pissen.’ Daarmee was voor meneer-mijn-vader de discussie gesloten.”

Zondag 23 december 1975

Oordeel (review)

B = Net niet perfect

Meer info over de oordelen: fictie oordelen

Het heeft even geduurd voordat ik doorhad hoe dit boek in elkaar zit. Het boek is chronologisch opgebouwd in die zin dat elk hoofdstuk een bepaalde dag is in de periode augustus ’75 – maart ’76. Het lijkt een soort dagboek maar we lezen eigenlijk het verhaal dat het hoofdpersonage, broeder Medard, vertelt aan zijn moeder. Via die ‘gesprekken’ krijg je een beeld over de werking van een psychiatrische instelling in die tijd. En dat is geen mooi beeld. Dankzij de schrijfstijl van de auteur is het verhaal te verdragen en kan er zelfs af en toe een glimlach vanaf (cfr. Beste zin). Maar het blijft een hard verhaal.

Het boek is echt op een speciale manier geschreven. Ik ben zelfs even teruggekeerd naar de eerste pagina’s om zeker te zijn dat het een roman is want het is zo goed geschreven dat je gelooft dat de personages echt hebben bestaan. En dat is niet zo, hoewel de inspiratie voor het boek blijkbaar wel uit de realiteit komt. 

Het is een kort boekje en door de vlotte schrijfstijl lees je het zo uit. Doorheen het boek leer je niet alleen broeder Medard kennen met zijn geschiedenis maar ook hoe in de psychiatrische zorg werd gekeken naar patiënten. Gelukkig zie je ook dat er verandering op til was, mensen die iets wilden veranderen aan de manier waarop er met de patiënten werd omgegaan.

Ik vond het moeilijk om dit boek een score te geven. Het is echt heel snel uitgelezen maar dat had meer te maken met de vlotte schrijfstijl en niet zozeer met het verhaal dat me vooruit dreef. Daarom heb ik het toch een net niet perfect score gegeven. 

Conclusie

Ik heb genoten van dit boek. Het is een fijn leesbaar boek met een schrijnend én interessant fictieverhaal dat heel erg geloofwaardig overkomt.