Zoals vorige week aangekondigd wil ik graag deelnemen aan een wedstrijd. Hiervoor moet ik een psychologische thriller schrijven. Tot nog toe gaan de meeste van mijn verhalen de romantische toer op dus ik heb alvast nagedacht over hoe je een thriller schrijft.

Hiervoor haalde ik mijn inspiratie in recent gelezen spannende boeken. Het belangrijkste bij een thriller is spanning opbouwen en daar ontdekte ik verschillende methodes voor.

In het hoofd van de moordenaar

In de boeken ‘De herrezen moordenaar’ en ‘Spoorloos’ zit je als lezer in het hoofd van de moordenaar/dader. Je weet wat hij/zij denkt. Soms weet je zelfs wie hij is maar zoals in ‘De herrezen moordenaar’ kan het ook zijn dat je niet weet in wiens hoofd je zit. In dat laatste geval ben je zelf ook een beetje detective om te weten te komen wie van de verschillende personage de moordenaar kan zijn. Ik vond het opmerkelijk hoe dit de spanning kan verhogen ook al ben je van quasi alles op de hoogte.

Van hier naar daar

Een andere methode las ik in ‘Het Mona Lisa virus’. Hier wordt de spanning verhoogd door continu van locatie te veranderen en zo verschillende verhaallijnen te vertellen door elkaar. Op die manier wil je als lezer na ieder stukje te weten komen wat er op iedere plek zal gebeuren en dat maakt het spannend.

Geheimen

Een derde methode vond ik in het boek ‘Het 3de slachtoffer’. In dit boek krijg je maar mondjesmaat informatie en ook dat zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel gaat zitten. Want af en toe zijn er spannende momenten waarbij niet helemaal duidelijk is wat er gebeurt maar je je wel afvraagt wat realiteit is en hoe dat samenhangt met de andere gebeurtenissen.

Expliciet of verbeelding?

Tenslotte kan je een boek ook spannender maken door zaken zeer expliciet te beschrijven of anderzijds door net alles over te laten aan de verbeelding van de lezer. Een moord waarbij elke stap beschreven staat, kan zeer beangstigend zijn. Maar een moord waarvan je enkel de ontvoering in een donker steegje en daarna de beschrijving van het gevonden lijk leest, kan net zo beangstigend zijn.

Heel wat manieren dus om spanning op te bouwen in een thriller. Ik weet nog niet welk tactieken ik zal proberen in de psychologische thriller die ik aan het voorbereiden ben. De methode uit ‘Het Mona Lisa virus’ trekt mij momenteel het meeste aan. En ik vermoed dat ik eerder de verbeelding van de lezer zal laten werken dan al te veel expliciet te beschrijven. Maar aangezien ik het verhaal nog aan het bedenken ben, kan dat nog helemaal veranderen…