Info Boek

Titel: HANDICAP
Ondertitel: Een bevrijding
Auteur: ANAÏS VAN ERTVELDE
Verschijningsdatum: 18 januari 2024
Uitgeverij: De Bezige Bij
320 pagina’s

Waarover gaat het?

De schrijfster van dit boek is geboren met een korte rechteronderarm en beschrijft in dit boek hoe ze haar leven met een handicap ervaart.

Interessantste weetje (citaat)

“Zelfs de plek waar ik woon, is geen vanzelfsprekend thuis. Ik lijk er altijd een huurder, nooit een zelfverzekerde huiseigenaar. De inrichting geïmproviseerd, alsof er elk moment iemand kan binnenkomen en me vragen om mijn boeltje te pakken. Iemand die hier echt thuishoort. Voor wie dat aanrecht, die pepermolen gemaakt werden. Ik ben altijd enigszins vreemd aan de wereld of zij is enigszins vreemd aan mij.”

Inleiding

Wat vond ik ervan? (review)

A – Life changing boek

Meer info over de oordelen: Non-fictie oordelen

Dit was een zeer goed boek. Anaïs van Ertvelde stelt terechte harde vragen die doen nadenken. Ze doet dit op een niet veroordelende manier maar het komt wel binnen. Want wie denkt erbij na dat alles gemaakt is voor “normale” mensen zoals een pepermolen of een te hoog aanrecht waardoor zij zich nergens echt thuis voelt? (Cfr. Citaat)

Hoe kijken we naar personen met een handicap? Mogen ze er zijn? En wat met ouders die na een prenatale test kiezen om een kind toch te houden? Hoe kijken we naar hen en hoe kijken zij naar de wereld? Moet het na de geboorte rozengeur en maneschijn zijn want ze hebben hier voor gekozen? En waar zijn al die mensen met een handicap? Kijk eens rond wanneer je rondloopt in de stad. Hoeveel zie jij er? Houden we hen verborgen? Waarom moeten we allemaal, ook mensen met een handicap, verlangen naar een kind zonder beperkingen? Waarom moet een persoon met een handicap zoveel mogelijk ‘normaal’ proberen te zijn? Waarom mag de beperking er niet gewoon zijn? En zijn we niet allemaal tijdelijk zonder handicap aangezien we met het ouder worden ook minder en minder kunnen?

En dan gaat het nog niet om de administratieve molen waarbij iemand zonder rechterhand ieder jaar op controle moet om te zien of de hand niet ineens verschenen is. 

Ik ben het niet met alles eens. Ze verwijst bijvoorbeeld op een bepaald moment naar een reclamecampagne met iemand in een rolstoel die er ‘normaal’ uitziet, maar dan in een rolstoel. Ze geeft aan dat dat het gevoel geeft dat alleen de ‘perfecte’ persoon met een handicap in beeld kan komen. En dat klopt op zich wel maar dat geldt evengoed voor iedereen zonder beperking.  Ook in reclamecampagnes met ‘normale’ mensen zie je alleen perfecte mensen met perfecte maten, perfect gekapt, perfecte lach. Dus op dat gebied gaat het om dezelfde behandeling.

Maar op alle andere vlakken stelt ze de realiteit zoals we ze kennen terecht in vraag met zeer pertinente opmerkingen. Het doet je echt wel nadenken over je eigen visie.

Conclusie

Een heel goed boek, dat doet nadenken en ze vertelt zeer genuanceerd over de eigen ervaring en eigen onzekerheden. Een aanrader voor iedereen die nu al een handicap heeft én voor iedereen die er nu nog geen heeft.