Info Boek
Titel: MES
Ondertitel: Gedachten na een poging tot moord
Auteur: SALMAN RUSHDIE Vertalers: Karina van Santen en Martine Vosmaer
Verschijningsdatum: 17 april 2024
Uitgeverij: Uitgeverij Pluim
216 pagina’s
Waarover gaat het?
In 2022 liep een man op Salman Rushdie af net voor hij zou spreken over het belang van de vrije meningsuiting van schrijvers. De man had een mes vast en slaagde erin om Rushdie 15 keer te steken voordat hij overmeesterd werd. Het leven van de schrijver hing aan een zijden draadje maar hij overleefde, met een oog minder en een gebrekkige hand.
Interessantste weetje (citaat)
“Dit is wie we zijn als soort: we bevatten zowel de mogelijkheid een oude vreemdeling bijna zonder enige reden te vermoorden – de potentie in Shakespeares Jago, die door Coleridge ‘boosaardigheid zonder motief’ wordt genoemd – en we bevatten ook het tegengif tegen de ziekte – moed, onbaatzuchtigheid, de bereidheid om je eigen leven te wagen om de oude vreemdeling die op de grond ligt te helpen.”
1. Mes
Wat vond ik ervan? (review)
D – Goed geschreven interessant boek
Meer info over de oordelen: Non-fictie oordelen
Dit boek was – in tegenstelling tot Joseph Anton – geschreven in de ik-persoon. De reden hiervoor was het gebruikte wapen, Salman Rushdie vindt een aanval met een mes zo persoonlijk dat het in de ik-vorm moest geschreven worden. Het is niet als een schot uit de verte, je staat vlak bij elkaar. Ik heb het verhaal in de media van ver gevolgd en daarin leek het op zich mee te vallen. Oké er was een moordaanslag en hij was zwaargewond maar hij overleefde. Hij verloor natuurlijk wel een oog en het was duidelijk dat er een probleem was met zijn hand maar hij leek snel hersteld.
In dit boek lees je het verhaal achter dit herstel. De dagen waarin zijn vrouw en kinderen niet wisten of hij het ging redden. De weken waarin hij er vreselijk uitzag maar tegen dat beeld beschermd werd door zijn geliefden. Het harde werk om terug te stappen, de fysieke en emotionele pijn om zijn verloren zicht, de fysieke pijn om zijn hand weer te kunnen gebruiken, het zijn allemaal elementen die in dit boek terugkomen. Maar ook het onbegrip voor de aanval, de dankbaarheid voor de mensen die hem helpen en de schaamte voor het feit dat hij – naar zijn gevoel – zo passief reageerde op de aanval.
Na het boek van vorige week, is het vooral ook hard om te lezen hoe hij, net nu het weer over zijn boeken ging, terug over de fatwa moet spreken en schrijven. Bovendien blijkt de would-be moordenaar niet eens goed te weten waarom hij dit gedaan heeft: hij had op internet geluisterd naar de één of de andere geestelijke en twee pagina’s uit een boek van Rushdie gelezen.
Conclusie
Salman Rushdie slaagt erin om in dit boek opnieuw te tonen dat hij een goede schrijver is. Anderzijds denk ik dat hij dit boek iets te vroeg geschreven heeft na het gebeurde. Af en toe raakte hij me kwijt in beschrijvingen met linken naar literatuur (cfr. citaat).