Na een blog over mijn leesroutine, is het tijd om het te hebben over mijn schrijfroutine.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik er nog steeds niet echt eentje heb. Ik lijk iedere week iets anders te proberen. Oorspronkelijk probeerde ik ’s ochtends een half uur te schrijven maar dat lukte me maar even. Hoewel ik een ochtendmens ben en andere dingen zoals sporten me wel lukken ’s morgens, krijg ik schrijven niet in die routine. 

Recent (ongeveer een maand geleden) ben ik met een nieuwe “routine” gestart. En deze keer heb ik mijn normen iets lager gelegd. Ik heb nagedacht over de tijd die ik zou kunnen besteden aan schrijven per dag zonder dat ik me zou moeten forceren. En dit was de conclusie: een half uur per werkdag moet lukken en drie uur per weekend- of vrije dag. 

Door de lat zo laag te leggen, ben ik relaxter en heb ik altijd nog tijd om te schrijven. Hierdoor is mijn schrijfroutine verschoven naar laat in de avond. Meestal begin ik pas na 21 uur aan mijn half uurtje schrijfwerk. 

Dat half uur is ook relatief. Ik heb namelijk 30 minuten gekozen omdat ik inschat dat ik zo’n vijfhonderd woorden per half uur doe. In realiteit is dat vaak iets meer en dus geef ik mezelf toestemming om te stoppen na 30 minuten of na 500 woorden. Het zijn truken van de foor maar kijk het werkt.

Dit betekent dat als ik 11 uur schrijf per week (6 uur in het weekend, 3 uur op mijn vrije dag en een half uur/werkdag), 500 woorden per half uur dan kom ik aan zo’n 11000 woorden per week, 44000 per maand oftewel een boek per anderhalve maand. Dat is goed geschreven. Maar dan hou ik geen rekening met revisie, brainstormtijd, ed.

In realiteit schreef ik tussen 27 juli (de start van deze routine) en vandaag:

Het kortverhaal van augustus: 1523 woorden nieuw geschreven en gereviseerd
Een verhaal over de sint voor een wedstrijd: 2321 woorden nieuw geschreven
Een nieuwe versie van Maggie’s boek: 46.769 woorden in revisie waarvan 5945 nieuwe
Het kortverhaal van september: 1400 woorden nieuw geschreven

In totaal dus 11.189 nieuwe woorden en 40.824 woorden gereviseerd op een maand. Niet zo heel slecht denk ik. De routine werkt dus een beetje. Ik stel wel vast dat als er iets tussenkomt dat het schrijven hetgeen is dat geschrapt wordt. Ik had bijvoorbeeld gepland om in de week van 3 tem 7 augustus zo’n 7 hoofdstukken te reviseren van Maggie’s boek. Maar door allerlei omstandigheden was ik tegen het einde van die 7de augustus maar door drie vierde van één hoofdstuk geraakt. Dus echt routine kunnen we het niet noemen.