Info Boek

Titel: IK MIS MIJ OOK
Ondertitel: Leven met niet-aangeboren hersenletsel
Auteur: MASCHA KAMPHUIS & RONALD GIPHART
Verschijningsdatum: 17 mei 2023
Uitgeverij: Thomas Rap
240 pagina’s

Waarover gaat het?

Mascha is kinderarts wanneer ze onverwacht een tumor in haar hoofd ontdekken. 24 uur nadat ze dacht dat ze een griep had, ligt ze op de operatietafel om een tumor uit haar hoofd te snijden. Hoewel de tumor goedaardig blijkt, houdt ze toch een hersenletsel over aan de operatie. Zoals zoveel mensen met een niet aangeboren hersenletsel wordt ze niet meer dezelfde. Een oude studievriend schrijft haar verhaal neer.

Interessantste weetje (citaat)

“Doet ze dat niet, dan staat ze vijf minuten puzzelend naar het schap met pindasmeersels te kijken en raakt haar hoofd in de knoop, met stress tot gevolg (ze kiest overigens voor het huismerk).”

17 Poortwachter

Wat vond ik ervan? (review)

D – Goed geschreven interessant boek

Meer info over de oordelen: Non-fictie oordelen

Dit boek begon zoals ik het had verwacht/gehoopt. Bij de eerste helft was ik zeker dat het een A boek zou worden. De afwisseling tussen het verhaal van Mascha en wetenschappelijk achtergrond vond ik de moeite waard.

De tweede helft vond ik echter iets minder interessant. Hoewel ik het een zeer emotioneel verhaal vond (ja er zijn traantjes gevloeid), miste ik het loskomen van dit verhaal. De wetenschappelijke kennis kwam af en toe wel langs maar het bleef te veel op de achtergrond. Het ging vooral over de gevoelens en ervaringen van Mascha die natuurlijk wel de kern van het verhaal zijn maar er zat naar mijn aanvoelen meer in.

Het is in elk geval duidelijk dat mensen met een niet aangeboren hersenletsel het heel erg moeilijk hebben. Vaak zijn hun beperkingen niet zichtbaar, gaat het vaak om een gebrek aan energie en niet meer kunnen doen wat je vroeger kon. In het geval van Mascha is ze blij dat ze nog leeft want ze had dood kunnen zijn. Maar dat maakt het feit dat ze haar job niet meer kan uitoefenen, niet meer kan wandelen met haar vriendinnen, niet meer vlot kan spreken, enzovoort, enzovoort niet minder erg. In de beste zin kan je lezen hoe deze voormalige kinderarts op voorhand een gedetailleerd boodschappenlijstje moet maken om te vermijden dat haar hoofd ontploft. En ze maakt er ondanks alles het beste van. 

De bedoeling van het boek was volgens de schrijver meer bewustzijn creëren maar daarvoor gaat dit boek te veel over het verhaal en te weinig over wat het is, wat je kan doen als buitenstaander, enzovoort.

Conclusie

Een zeer emotioneel boek dat je een zicht geeft op het leven van een vrouw die verder leeft met een hersenletsel wat impact blijft hebben. Als je diepgaandere info wil hierover, zal je je moeten verdiepen in de leeslijst die achteraan het boek ter beschikking staat.