Op deze experimentele woensdag een taalweetje dat mogelijk niet voor kleinere oortjes bestemd is, het woord “Hoer”. De inspiratie voor dit taalweetje is gelinkt aan het non-fictieboek dat ik momenteel aan het lezen ben: ‘Quel Bordel, de geschiedenis van de prostitutie’ (review 25/10/2023). Het woord ‘hoer’ komt daar uiteraard ook al eens in voor en het leek me wel interessant om de (oorspronkelijk) betekenis hier te delen.
Het wordt vandaag vooral gebruikt als minder positieve benaming voor prostitué of vrouw van lichte zeden. Maar was het altijd zo bedoeld?
Blijkbaar niet: Hoer is afgeleid van het Indo-Germaanse “karo-s”. En dat betekende lief of begeerlijk. Het ging dus helemaal niet om iets negatiefs.
Als iemand dus roept ‘Hoer!’ is het eigenlijk een compliment.
😬🤔