Ik ben ondertussen dus drie boeken aan het schrijven. Een romantisch boek, een psychologische thriller en er ligt nog een literair-achtig boek over treinreizigers in de pijplijn. De vraag is dan natuurlijk: wat nadat een boek is geschreven? En ook al lijkt dit aan mijn tempo pas binnen 10 jaar ofzo te zijn, je kan de vraag niet vroeg genoeg stellen… Er zijn twee verschillende mogelijkheden om je verhaal in de wereld te brengen: traditioneel via een uitgever of zelf je boek publiceren (als zogenaamde ‘Indie-auteur’).

Traditioneel

Vroeger, voor ‘den internet’, was het simpel. Tis te zeggen, er was maar één mogelijkheid om een boek te verkopen. Je stuurde je manuscript naar een uitgever en die las het waarna een positief of negatief (of helemaal geen) antwoord kwam. Bij een positieve respons ondersteunde de uitgever je bij alles wat er bij zo’n uitgave komt kijken: redactie, druk, cover, marketing, etc. En enkele weken of maanden later kon je het boek gaan kopen in de (al dan niet betere) boekhandel.

Deze manier van werken bestaat nog steeds en is zelfs makkelijker geworden. Vroeger moest je je boek uitprinten of kopiëren (of heel vroeger je enige met pen geschreven versie) en via de post opsturen naar een uitgever. Vandaag kan je een e-mail sturen naar honderden uitgevers tegelijk en wachten tot er eentje antwoordt. 

Het is uiteraard aan te raden om niet zomaar alle uitgevers aan te schrijven. Het heeft weinig zin om een romantisch boek te sturen naar een uitgever die alleen fantasy uitgeeft. Maar ook dat kan je nu heel gemakkelijk terugvinden op dien internet dus het is poepsimpel geworden. Of toch niet?

Doordat iedereen een mailtje kan sturen, worden die uitgeverijen natuurlijk overspoeld met manuscripten van mensen die denken dat ze het volgende meesterwerk geschreven hebben. Daardoor baseren de uitgevers hun beoordeling vaak op de synopsis (een korte samenvatting van het boek) én/of enkele pagina’s in het boek. Hierna volgt dan een snelle weigering, een deleteknop zonder reactie of in het beste geval een diepgaandere lezing gevolgd door een weigering of aanvaarding (al dan niet met voorwaarden).

Het lijkt momenteel alsof de uitgevers (want die staan ook onder financiële druk natuurlijk) vooral boeken willen uitgeven waarvan ze weten dat ze veel verkopen. Jouw boek moet daarom passen in de huidige rage en al behoorlijk goed in orde zijn. Dus mogelijk is het door de overvloed aan manuscripten ook moeilijker geworden om binnen te raken bij een uitgever…

Zelfpublicatie of Indie-auteurs

Sinds de digitalisering van de boekenwereld kan je nu ook helemaal zelf je boek uitgeven als zogenaamde Indie-auteur. Ik vond de herkomst van die naam nergens terug (een gokje: van het eerste publicatieplatform?) Via Amazon of Kobo of een drukkerij kan je je manuscript omvormen tot een echt papieren of digitaal boek. Dat boek kan je verkopen aan echte mensen. Helemaal alleen zonder dat er iemand anders iets over te zeggen heeft. 

Dat klinkt fantastisch. Je schrijft een boek, laadt het op, bepaalt een prijs en de verkoop kan beginnen! Helaas is ook dat niet zo simpel als het lijkt. 

Eerst en vooral betekent dit dat je boek niet door een professional is nagelezen, tenzij je dat apart hebt betaald. Je moet ook een cover voorzien en zelf voor reclame zorgen. Als je een boek fysiek wil drukken moet je meestal een behoorlijk aantal exemplaren betalen op voorhand en dat geld krijg je pas terug als iemand het boek koopt natuurlijk. En van familie die uit sympathie je boekje koopt kan je niet leven…

Het voordeel is wel dat je dan kan zeggen dat je ‘zoveel gepubliceerde boeken’ hebt én je krijgt je boek te zien tussen allemaal andere boeken in de e-bookshops! In de gewone boekhandel zal je niet zo makkelijk binnen raken, zij rekenen nog vooral op de traditionele uitgevers om boeken aan te brengen. Dus als je je fysieke boek in een boekhandel wil zien liggen, lijkt mij momenteel de traditionele uitgever de beste weg.

Wat is het interessants?

Dat is de vraag die iedereen voor zichzelf moet beantwoorden. Bij traditionele publicatie ben je minstens zeker dat de uitgever iets in je boek ziet en het dus mogelijk wel verkoopbaar is. Bovendien moet je je van veel zaken niets aantrekken. Anderzijds kan die uitgever wel vragen om de titel of iets in het verhaal aan te passen om het commercieel aantrekkelijker te maken en dat kan dan weer pijnlijk zijn. Er zijn ten slotte maar weinig auteurs die het geluk hebben om gekozen te worden door een uitgever.

Als Indie-auteur ben je zeker dat je boek er komt. Maar hier moet je alles zelf doen en dat is leuk als je dat graag doet. Ikzelf zie me geen cover bedenken of een volledig marketingplan opzetten om het boek verkocht te krijgen. Dus dat zou extra kosten betekenen. Kosten die je moet maken voordat je weet of iemand in je boek geïnteresseerd is. Als je het boek door een professionele redacteur laat nalezen (die jij betaalt), kan je wel iets van feedback krijgen. Die feedback zal echter altijd een beetje gekleurd zijn want zijn/haar loon hangt af van mensen zoals jou. Het lijkt me dus vooral een kostenverslindende operatie waarvan je op voorhand geen idee hebt van de opbrengst.

Er zijn situaties waarin Indie-auteurs die goed verkopen worden opgepikt door uitgevers. Na de zelfpublicatie volgt dan een traditionele publicatie al dan niet van dezelfde boeken. Maar dat is eerder zeldzaam. Het toont bovendien aan dat uitgevers effectief vooral boeken willen publiceren waarvan ze al redelijk zeker zijn dat ze verkopen. 

Ik denk dat ik gewoon te lui ben om als Indie-auteur iets te publiceren. Als een uitgever me niet wil, zal er waarschijnlijk nooit een boek van mezelf verschijnen. En ik vind dat ook helemaal niet zo erg, voorlopig toch niet. Misschien dat ik het wel erg zal vinden als ik ooit een boek helemaal af heb en overtuigd ben van het feit dat het echt een goed boek is. Maar dat moment is nog lang niet aangebroken.