Titel: HET HUIS IN PARIJS
Auteur: NATASHA LESTER _{Vertaler: Hanneke van Soest}
Verschijningsdatum: 27 juli 2021
Uitgeverij: De Fontein
496 Pagina’s

Korte samenvatting

De grootmoeder van Kat, een modeconservator, vraagt haar om het oude huis in Engeland te checken wanneer ze daar vanuit Australië naar toe reist. Tot haar verbazing ontdekt Kat er verschillende Dior-jurken. Wanneer ze dan ook nog gecontacteerd wordt door een schrijver die meer wil weten over haar 93-jarige grootmoeder omdat ze een spionne was in de tweede wereldoorlog, gaat ze op zoek naar de waarheid. Wie is of was haar grootmoeder? 

Beste zin

“Het kostte Skye een aantal weken om erachter te komen wat Ravensbrück was. Op een dag in oktober besefte ze dat ze niet langer ineenkromp als ze een vrouw wat gemorste pap van de grond zag likken.”

Hoofdstuk 33

Oordeel

B = Net niet perfect

Meer info over de oordelen: fictie oordelen

Dit boek is een beetje vanalles. Het heeft verschillende romantische verhalen, enkele historische gebeurtenissen, een beetje mysterie en heel veel drama. Kortom een goed boek. Het is bovendien goed geschreven. Je leeft mee met alle personages, ook met de minder belangrijke personages. Doordat onduidelijk is wie de grootmoeder is, ga je ook als lezer mee op zoek naar de waarheid, een leuk extraatje. En toch vond ik het geen A-boek. Het verhaal van de Dior-jurken paste voor mij niet helemaal bij de rest. Dit had voor mij niet gehoeven.

Ik was vooral geïnteresseerd in het verhaal van Skye Penrose tijdens de jaren 30 en 40. Haar verhaal als één van de eerste vrouwelijke piloten en spionnen in de tweede wereldoorlog, is dan ook de moeite waard om te vertellen. Het gaat om een fictief verhaal maar de schrijver verwerkt er heel wat historische feiten in waardoor de lijn fictie-realiteit soms dun is. Sommige zinnen zijn heel erg hard, zoals de ‘beste zin’ illustreert.

Het gebruik van historische gebeurtenissen, en de toelichting in het nawoord, heeft mij ook iets bijgeleerd. De strijd die vrouwelijke piloten hebben moeten voeren om te ‘mogen’ meevechten in de Tweede Wereldoorlog was iets waar ik me niet van bewust was. Nog schokkender was het feit dat een concentratiekamp zoals Ravensbrück niet alleen weinig aandacht kreeg/krijgt. Het heeft nog maanden geduurd voordat de vrouwen die daar gevangen zaten, bevrijd werden, ook al was de oorlog al voorbij. Blijkbaar speelde het feit dat deze vrouwen in het geheim opereerden een rol daarbij. Hoeveel vrouwen zijn daar nog gestorven terwijl het niet meer nodig was? 

Conclusie

Een aanrader voor iedereen want elke lezer vindt hierin wel iets dat hij of zij fijn vindt in een fictieboek. Ik vond het in elk een geval een zeer interessant en integrerend boek.